بررسی اثر پیش شرطی سازی هیپرکسی نورموباریک بر فعالیت سوپراکسید دیسموتاز و نارسایی های نورولوژیک در مدل بیماری هانتینگتون

مقدمه: مطالعات اخیر بیان می کند که هیپرکسی نورموباریک(ho) باعث ایجاد پدیده تحمل به اکسیتوتوکسیسیتی و استرس اکسیداتیو در انواع اندام ها به خصوص مغز می شود. هدف از این مطالعه بررسی اثر پیش شرطی سازی هیپرکسی نورموباریک بر نارسایی های نورولوژیک و فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز بافت مغزدر مدل جانوری بیماری هانتینگتون است. روش ها: . در این آزمایش رت ها در سه گروه دسته بندی می شوند. جانوران در گروه اول اکسیژن بالای 90 درصد به مدت 4 ساعت در روز به مدت 6 روز استنشاق می کردند. جانوران گروه دوم و سوم هوای اتاق (ra) استنشاق می کردند. بلافاصله بعد از پایان پیش شرطی سازی، مدل سازی بیماری هانتینگتون با تزریق داخل صفاقی روزانه 20 میلی گرم در کیلو گرم وزن بدن اسید نیتروپروپیونیک (3-np) در شش روز انجام می شد. یافته ها: پیش شرطی سازی با ho ) باعث ایجاد پدیده تحمل به اکسیتوتوکسیسیتی می شود. پیش شرطی سازی با ho در مقایسه با هوای اتاق باعث کاهش معنی دار نقص نورولوژیک مانند تعادل بر روی میله، زمان عقب کشیدن اندام حرکتی، زمان پنجه گیری، افتادن از سطح شیب دار می شد. همچنین فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز در شرایط هیپرکسی افزایش می یافت. نتیجه گیری: اگرچه مطالعات بیشتری برای وضوح مکانیسم های بهبود دهنده پیش شرطی سازی لازم است، اما ho ظاهراً تا حدی آثارشان را از طریق مقاوم سازی سلولها با پیش شرطی سازی و افزایش میزان فعالیت آنزیم سوپراکسید انجام می دهد.